به نقل از سازمان جهانی کار، یک تحقیق جدید در سازمان جهانی کار می‌گوید: کار کودک و محرومیت از تحصیل در میان کودکانی که از نژادهای بومی کشورهای فتح شده به دست کشورهای غربی، بیشتر از سایر کودکان رواج یافته است.  

طبق تحقیقات اداره پژوهش‌های سازمان جهانی کار، چالش کار کودکان بومی نتیجه مستقیم به حاشیه رانده شدن جوامع بومی است.  

یک تحلیل جدید توسط سازمان جهانی کار (ILO) نشان می‌دهد: کودکان جوامع بومی با خطر قابل توجهی از کار کودکان روبرو هستند و اغلب به آموزش دسترسی ندارند.  

بر اساس یافته‌های این گزارش، از آنجا که در استرالیا، نیوزلند، کانادا، آمریکا، و آمریکای لاتین کودکان بومی با آسیب‌های تحصیلی مواجه هستند، در نتیجه در برابر پدیده شوم کار کودکان آسیب‌پذیرتر هستند.  

در کشورهای مورد مطالعه، کودکان بومی در مقایسه با سایرین، به ویژه دختران بومی، نرخ حضور کمتری در مدرسه دارند.  

مقاله‌ی «کار کودک و محرومیت از تحصیل در میان کودکان بومی» نشان می‌دهد که کودکان بومی در مشاغل خطرناک بسیار بیش از حد حضور دارند. بیشتر آن‌ها در مشاغل سیاه و همچنین مشاغل حوزه کشاورزی فعال هستند، اما در بخش ساخت و ساز، تجارت، تولید و کارهای خانگی نیز چنین کودکانی یافت می‌شوند.  

تجزیه و تحلیل‌ها بر تفاوت‌های منطقه‌ای قابل توجهی تأکید می‌کند. در پرو (کشوری در غرب آمریکای جنوبی)، کار کودکان در میان کودکان بومی تقریباً سه برابر بیشتر از میانگین است، در حالی که در اکوادور، کودکان بومی حدود ۱۱.۶ برابر بیشتر از میانگین کشوری برای همه کودکان درگیر کارهای خطرناک هستند.  

این مقاله می‌گوید که کار کودکان در میان کودکان بومی نتیجه مستقیم به حاشیه راندن اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است که جوامع بومی تجربه می‌کنند. این جوامع سه برابر بیشتر در فقر شدید زندگی می‌کنند. آن‌ها غالباً قربانی پدیده تصرف زمین بودند. بار عمده تغییرات آب و هوایی و عوارض تخریب محیط زیست نیز بر دوش بومیان است و اغلب آنان با گذشت حدود یک قرن از دوران استعمار، دسترسی محدودی به خدمات ضروری دارند و همچنان در حفظ شیوه‌های سنتی زندگی خود با موانع عدیده مواجه می‌شوند.  

این مقاله نشان می‌دهد بسیاری از دختران کودک کار نیز بعدا در داخل تله‌ی گروه‌های قاچاقچی گیر می‌افتند و شکل کار کودکانه آن‌ها به انواع بزهکاری‌ها نیز منتهی می‌شود.